We maakten een prognose van de toekomstige vraag naar medisch specialisten, op basis van demografische bevolkingsontwikkeling.

Demografische ontwikkelingen

De prognose is dat de Nederlandse bevolking toeneemt van 17,2 miljoen in 2018 tot 18,3 miljoen in 2039, vanwege migratie en een stijgende levensduur. Voor deze periode wordt verwacht dat het aantal personen in de leeftijdscategorieën 0 tot 20 jaar en 20 tot 40 jaar ongeveer gelijk blijft, het aantal personen in de leeftijdscategorie 40 tot 60 jaar daalt en het aantal 60-plussers toeneemt.

Gevolgen voor behoefte aan medisch specialisten

Dit leidt ertoe dat de medisch specialisten die relatief veel oudere patiënten behandelen de hoogste capaciteitsgroei nodig hebben op grond van de demografische ontwikkelingen. De specialismen waarvoor de hoogste capaciteitsgroei is geraamd tot 2039 zijn klinische geriatrie, cardiologie, oogheelkunde, urologie en cardio-thoracale chirurgie.
De laagste capaciteitsgroei is geraamd voor beroepen die te maken hebben met een jongere patiëntenpopulatie. De specialismen waarvoor de laagste capaciteitsgroei is geraamd tot 2039 zijn mond-, kaak- en aangezichtschirurgie, obstetrie en gynaecologie, psychiatrie, sportgeneeskunde en plastische chirurgie.

Parameters ten behoeve van Capaciteitsplan

We voerden dit onderzoek uit in opdracht van het Capaciteitsorgaan. Zij gebruiken dit onderzoek ten behoeve van het rekenmodel voor het opstellen van het Capaciteitsplan voor de medisch specialisten en klinisch technologische beroepen.

Nederland vergrijst, hierdoor zijn de komende jaren meer verpleegkundigen en medisch ondersteuners nodig. Deze groeiende behoefte is het sterkst in de regio’s Noordwest Nederland, Den Haag-Leiden en Utrecht.

Groeiende bevolking, meer vergrijzing

De verwachting is dat de Nederlandse bevolking tussen 2018 en 2023 toeneemt van 17,2 miljoen tot 17,5 miljoen. Deze groei komt onder andere met name door een stijgende levensduur. Het de toename van het aantal inwoners van zestig jaar en ouder neemt toe (vergrijzende bevolking). Hierbij is in toenemende mate sprake van een vergrijzende bevolking. Veel medisch ondersteunende en verpleegkundige beroepen behandelen relatief oudere patiënten. Door de vergrijzing ontstaat er op korte termijn extra vraag naar deze beroepen. Dit geldt het sterkst voor dialyseverpleegkundigen, oncologieverpleegkundigen en klinisch perfusionisten. Voor beroepen specifiek gericht op het behandelen van kinderen is de verwachte groei op basis van demografische ontwikkelingen het laagst.

Regionale verschillen

De bevolkingsontwikkeling verschilt per regio. De verwachte groei van de bevolking van 2018 tot en met 2023 is voor de regio’s Noordwest Nederland, Den Haag-Leiden en Utrecht meer dan 3 procent. Dit leidt tot meer behoefte aan medische ondersteuners en verpleegkundigen in deze regio’s. Voor de regio’s Limburg, Twente Oost/Achterhoek en Noord Nederland wordt krimp van de bevolking verwacht. Door de toenemende vergrijzing in deze regio’s leidt dit echter niet tot een afname van de zorgvraag, op de regio Limburg na.

Het Capaciteitsorgaan gebruikt dit onderzoek als input voor hun Capaciteitsplan, waarin zij het aantal opleidingsplaatsen voor verpleegkundige en medisch ondersteunende beroepen ramen.

Meer informatie?
Neem contact op met Hetty.

De gemeente Rotterdam bestaat voor een deel uit een aantal relatief zelfstandige kernen. Eén van deze kernen is Hoogvliet. Deze van oorsprong dorpse gemeenschap kreeg, toen het zich ontwikkelde tot eerste satellietstad van Nederland, te maken met diverse sociale en financiële problemen. De ingezette herstructurering viel eind vorig decennium stil. Recent is deze weer opgepakt. De toekomst van Hoogvliet is afhankelijk van diverse factoren die in deze studie zijn onderzocht in opdracht van de gemeente Rotterdam.

In opdracht van het ministerie van BZK hebben de onderzoeksbureaus Regioplan en Atelier Tordoir een onderzoek verricht naar de ruimtelijk-economische opgaven van het middenbestuur. Dat gebeurt door een analyse van de bewegingen van mensen en banen in de afgelopen vijftien jaar. Het onderzoek dient als basis voor het gesprek over de bestuurlijke opgaven op meso niveau.

Wethouder Eric Wiebes wil de sociale huur in Amsterdam terugbrengen van ruim 60 naar 30 procent om zo de internationale concurrentiepositie van Amsterdam te versterken. Iedereen die goed oplet ziet dat Wiebes zijn 30 procent sociale huur op de lange termijn gaat krijgen. En is dat asociaal? Nee, het past bij de samenleving die op allerlei terreinen verandert. U kunt het complete artikel hier lezen.

Veel gemeenten die geconfronteerd zijn met bevolkingskrimp moeten hun plannen voor woningbouw naar beneden bijstellen. In jargon heet dat het wegbestemmen van plancapaciteit. Voor nogal wat gemeenten is dat geen eenvoudige opgave. Eén van de grote risico’s daarbij is het ontstaan van planschade. De werkwijze van twee gemeenten in de Achterhoek bewijst dat het ook anders kan. U kunt het complete artikel hier lezen.

Veel gemeenten die geconfronteerd zijn met bevolkingskrimp moeten hun plannen voor woningbouw naar beneden bijstellen. In jargon heet dat het wegbestemmen van plancapaciteit. Voor nogal wat gemeenten is dat geen eenvoudige opgave. Eén van de grote risico’s daarbij is het ontstaan van planschade. Dat wil zeggen dat als gevolg van het wijzigen van het planologisch regime gronden minder waard worden (een bouwkavel is nu eenmaal meer waard dan een kavel met bestemming “tuin”). Grondeigenaren kunnen gemeenten aanspreken op die waardevermindering en daarvoor een tegemoetkoming eisen: planschade. Gemeenten vrezen planschade: het kan behoorlijk in de papieren lopen.

De werkwijze van twee gemeenten in de Achterhoek bewijst dat het ook anders kan. In Berkelland en Bronckhorst zijn honderden woningbouwplannen geschrapt zonder dat dit tot enorme uitgaven voor planschade heeft geleid.

Op de site van Sociale Vraagstukken reageert Piet Renooy op de bijdrage ‘Krimpgebieden niet overlaten aan politici’ van Nol Reverda (lector Hogeschool Zuyd), welke pleit voor terughoudendheid van de overheid bij krimpbeleid.

In de ‘Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte’ (SVIR) van de overheid is veel aandacht voor de stedelijke topregio’s. Aandacht voor de krimpregio’s ontbreekt echter. De regering legt de bal volledig neer bij de krimpregio’s zelf. Piet schrijft “Net als in de sociale zekerheid, de inburgering en de zorg zal ook in de ruimtelijke ordening door de huidige politieke mantra van zelfredzaamheid de ongelijkheid alleen maar toenemen.”

U kunt hieronder het volledige artikel downloaden en reageren via deze site.

Het Oost-Groningse krimpdorp Ganzedijk is behouden. Na massaal verzet van de bewoners tegen de voorgenomen sloop in 2008, werkten gemeente, provincie, corporatie en bewoners samen aan een oplossing. Hoewel alle partijen tevreden zijn met het resultaat, zijn de kosten te hoog om de receptuur tot succesformule uit te roepen. De SEV evalueerde de krimppilot. Over de organisatie van het planproces en de communicatiestrategie zijn bruikbare lessen geleerd.

Regioplanner Matthijs Uyterlinde, als programmabegeleider krimp gedetacheerd bij de de SEV, schreef samen met Anne-Jo Visser (SEV) twee artikelen over de ervaringen in Ganzedijk.

Het artikel in het RO magazine kunt u hieronder downloaden. Het artikel op de website Sociale Vraagstukken en de mogelijkheid tot discussie vindt u hier.

De bevolking in Nederland groeit nog langzaam tot ongeveer het jaar 2038. Dan stagneert de groei en zet de bevolkingsdaling in: Nederland gaat dan krimpen. In verschillende regio’s in ons land is die krimp echter al ingezet. Gebieden zoals Noordoost-Groningen en Zuid-Limburg hebben al enige jaren te maken met teruglopende bevolkingsaantallen. Dat heeft allerlei gevolgen, bijvoorbeeld op het gebied van de woningmarkt en het voorzieningenniveau. Deze publicatie zet de trends uiteen, schetst de gevolgen en mogelijke oplossingsrichtingen en biedt de basis voor een beleid van Rijk en lagere overheden.