In de jeugdstrafrechtketen bestond de wens om zicht te krijgen op welke jeugdigen mogelijk kampen met een licht verstandelijke beperking (lvb). Begin 2017 is daarom een pilot gedaan met een screeningsinstrument, ontwikkeld en gevalideerd door het lectoraat LVB en Jeugdcriminaliteit van de Hogeschool Leiden. De pilot moest inzicht geven in de ervaringen met de screening van lvb in de praktijk en antwoord geven op de vraag in hoeverre de screening toegevoegde waarde heeft. In opdracht van het WODC (ministerie J&V) hebben wij de pilot geëvalueerd. De uitkomsten van de pilot bleken veelbelovend. Ze resulteerden in een landelijke toepassing van de screening van lvb in de jeugdstrafrechtketen.

Meer informatie
Voor meer informatie kunt u contact opnemen met Miranda.

Wat kunnen en moeten de partners in de wijk doen in de aanpak van huiselijk geweld? Die vraag staat centraal in dit project. In een aantal Tilburgse wijken werkten we samen met wijkteams en andere partners in de wijk aan een effectieve aanpak. Die aanpak is gebaseerd op een stevig kennisfundament: per wijk brachten we met behulp van innovatieve methoden kwantitatief in kaart wat de belangrijkste risicofactoren voor huiselijk geweld zijn. Een aanpak is immers pas effectief als die lokaal maatwerk levert. Vervolgens stelden we op basis daarvan een preventieve aanpak op waarmee de partners in de wijk actief èn effectief aan de slag kunnen.

Meer informatie?
Neem contact op met Katrien.

In opdracht van de gemeente Tilburg heeft Regioplan het Jongerenloket Blink geëvalueerd. Doel van het jongerenloket is om jongeren naar een startkwalificatie en/of werk te leiden. De ambitie is om vanuit een gezamenlijke visie op het probleem van voortijdig schoolverlaten en jeugdwerkloosheid te komen tot een sluitende aanpak van jongeren. De belangrijkste actoren in het jongerenloket zijn het RMC, de gemeentelijke Sociale Dienst, UWV en het trajectbureau van het ROC Tilburg.

Het evaluatieonderzoek leert dat Blink goed in de steigers staat. De betrokken organisaties zijn positief over Blink en willen verder met de huidige formule (een sluitende aanpak vanuit één visie en één loket) binnen het bestaande organisatorische kader van een frontoffice en backoffice en met de betrokkenheid van ten minste de ketenpartners UWV, ROC en gemeente.

Blink weet veel jongeren te bereiken, mede dankzij de ‘outreachende’ aanpak in de vorm van huisbezoeken. En hoewel er over de effectiviteit van Blink geen harde uitspraken te doen zijn, ontstaat uit het onderzoek wel het beeld dat veel jongeren worden begeleid en dat een groot deel van deze jongeren daar ook baat bij heeft. Zodoende wordt een bijdrage geleverd aan het bestrijden van jeugdwerkloosheid en voortijdig schoolverlaten.

Het onderzoek laat ook de nodige ruimte voor verbetering zien. In het bijgeleverde advies worden daarvoor suggesties gedaan

Hoe ervaren inwoners en betrokken stakeholders de veranderingen in het sociaal domein, en hoe ervaren ze de werkwijze van de sociale wijkteams? Regioplan gaat deze vraag beantwoorden voor de Rekenkamercommissie van Schiedam-Vlaardingen. Het onderzoek bekijkt aan de hand van een normenkader in hoeverre de inwoners centraal staan, de wijkteams integraal werken, en in hoeverre de preventieve aanpak aan bod komt. Ten slotte worden de ervaringen van inwoners en stakeholders met het ontvangen ondersteuningsaanbod in kaart gebracht. Daarbij staan begrippen als eigen kracht, inzet van het netwerk, en één gezin, één plan, één regisseur centraal.

Onder de naam ‘Supergewone mensen gezocht’ voert Pleegzorg Nederland al enige jaren campagne. Het doel is het vergroten van de naamsbekendheid van pleegzorg en het werven van nieuwe pleegouders. Dat laatste leek niet bereikt te worden en daarom werden wij ingeschakeld voor een onderzoek. De centrale vraag hiervan was waarom aspirant-pleegouders na het bezoeken van een informatieavond lijken af te haken. Het blijkt dat de meeste aspirant-pleegouders twijfelen. Ze vrezen dat ze niet kunnen voldoen aan de verwachtingen die pleegzorg stelt. Pleegzorg Nederland gebruikt de uitkomsten om de werving van aspirant-pleegouders te verbeteren.

Meer informatie
Voor meer informatie kunt u contact opnemen met Ger.

Voor jonggehandicapten is het vaak lastig om over te stappen naar een volgende baan. Als zij, om welke reden dan ook, hun baan kwijtraken, komen ze in veel gevallen eerst een periode thuis te zitten voordat zij weer nieuw werk vinden.

Jonggehandicapten komen vaak pas bij toeleiders naar werk in beeld nadat zij werkloos zijn geworden. Dat vertraagt de zoektocht naar een nieuwe baan; de jonggehandicapte zit dan immers al thuis. Dit komt mede doordat de toeleiding vaak in handen is van een andere begeleider dan de werkbegeleiding. Periodes van werkloosheid kunnen makkelijker worden voorkomen als de toeleiding en werkbegeleiding bij één persoon worden belegd.

Werkbehoud wordt gerealiseerd door een proces, niet factoren
In het onderzoek naar factoren die duurzaam werk konden verklaren en bevorderen kwam duidelijk naar voren dat de factoren vooral als een proces moeten worden gezien. Factoren staan niet op zichzelf en hebben niet een ‘eigen, individueel effect’. Veel meer blijkt dat een aantal factoren samen bijdragen aan werkbehoud of werkverlies en dat deze combinaties van factoren per context kunnen verschillen. Gezien de complexiteit van de processen, moet vervolgonderzoek vooral de diepte ingaan en minder de breedte, en zich vooral moet richten op (deel)processen.

Interviews, casestudies en arenagesprekken
Om inzicht te krijgen in de ingewikkelde processen zijn allereerst veel interviews gehouden met toeleiders en jobcoaches en werkgevers. Vervolgens voerde wij casestudies uit waarbij steeds een jonggehandicapte, zijn werkgever en jobcoach werden gesproken. Zo mogelijk werd de casestudie afgerond met een gesprek met alle drie de partijen bijeen. Ten slotte organiseerde we samen met Hiemstra & de Vries arenagesprekken. Deze waren bedoeld om te komen tot handelingsperspectieven en handvatten voor beleid. Daarin werd gesproken met de belangrijkste stakeholders, opnieuw jonggehandicapten, jobcoaches en leidinggevenden. Rondom het gesprek luisterde vertegenwoordigers van organisaties zoals het UWV en ministeries mee. Zo kregen deze organisaties directe input om mee verder te gaan.

We hebben dit onderzoek samen met Hiemstra & De Vries uitgevoerd. UWV heeft het onderzoek gesubsidieerd.

De Amsterdamse Subsidieregeling Burgerschap en Diversiteit is in het leven geroepen om stedelijke (vrijwilligers)organisaties te ondersteunen in het versterken van de positie van hun achterban. De gemeente Amsterdam vroeg ons in de zomer van 2016 om inzicht te geven in de opbrengsten van deze subsidieregeling. Onderzoeken als deze zijn vaak een grote uitdaging. Immers, hoe meet je de opbrengsten van projecten met een doorgaans klein bereik en grote ambities, maar de mogelijkheden voor ‘hard’ effectiviteitsonderzoek beperkt zijn? We voerden 17 case studies uit en keken per casus of het uitgevoerde project bij heeft gedragen aan de vooraf geformuleerde doelen.

Voor de gemeente Lelystad is onze collega Frank Kriek vier maanden ingezet als adviseur sociaal domein. In die periode heeft hij de gemeente vertegenwoordigd in diverse regionale overlegorganen en actief meegewerkt aan de doorontwikkeling van verschillende dossiers zoals beschermd wonen, de aanpak van verwarde personen en de eigen bijdrage regeling.

Meer informatie?
Neem contact op met Frank.

Over de aard en de omvang van seksuele uitbuiting en mensenhandel van jongens is erg weinig bekend. De grootste belemmerende factor voor zicht op aard en omvang is dat het zich in het verborgene afspeelt. Het fenomeen is onzichtbaar voor de samenleving als geheel, maar ook voor hulpverleningsinstellingen en organisaties blijft de doelgroep vaak verborgen.

Signalering jongensslachtoffers
Volgens professionals staat de signalering van de jongensslachtoffers nog in de kinderschoenen. Welke mogelijke kenmerken wijzen op slachtofferschap is moeilijk te zeggen. De onbekendheid met het fenomeen en de grote diversiteit onder de jongens uit deze doelgroep maken het lastig om eenduidig te bepalen welk gedrag bij deze jongens als opvallend en verontrustend moet worden gezien. Een passend zorg- en ondersteuningsaanbod ontbreekt dan ook wanneer het om jongensslachtoffers gaat. Het is volgens professionals niet voldoende om te wachten tot de casuïstiek binnendruppelt. De jongensslachtoffers die in dit onderzoek zijn gevonden hebben hulp nodig, los van de precieze aard en definitie van hun slachtofferschap. Het onderzoek laat zien dat dit de hulpverlening voor grote uitdagingen stelt.

Meer informatie?
Neem contact op met Katrien.

Dit onderzoek hebben wij, in samenwerking met Shop Den Haag, uitgevoerd in opdracht van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport.

Bij de invoering van passend onderwijs heeft de overheid een tijdelijke, landelijke geschillencommissie ingesteld. Deze Geschillencommissie passend onderwijs (GPO) is belegd bij de Stichting Onderwijsgeschillen. Ouders kunnen hier terecht met een geschil over:

• (weigering van) toelating van leerlingen die extra ondersteuning nodig hebben;
• verwijdering van een leerling;
• vast- en bijstelling van het ontwikkelingsperspectief voor leerlingen die extra ondersteuning nodig hebben.

In het voorjaar van 2016 waren er ruim 60 adviezen uitgebracht en wilde men meer zicht op de effecten hiervan. In opdracht van het Expertisecentrum van Stichting Onderwijsgeschillen hebben wij de tevredenheid over de procedure, de uitkomsten van de procedure en mogelijke verbeteringen onderzocht.