In Nederland handhaven diverse instanties de wet- en regelgeving voor asbest: de Arbeidsinspectie, VROM-Inspectie, Inspectie Werk en Inkomen, Inspectie Verkeer en Waterstaat, OM, politie, gemeenten en provincies. Deze ‘asbesthandhavers’ verzamelen op hun eigen manier informatie over hoe door bedrijven en particulieren wordt omgegaan met asbest. Een handhavingsinformatiepunt (HIP) kan ervoor zorgen dat deze informatie tussen de handhavers beter wordt gedeeld. Regioplan heeft in opdracht van het ministerie van SZW een advies uitgebracht over het nut en de noodzaak van een dergelijk informatiepunt. In het advies wordt gewezen op het belang van een betere samenwerking tussen de handhavingspartners als basis van informatie-uitwisseling. Het informatiepunt kan dan vervolgens een instrument worden dat de verschillende handhavingspartners dichter bij elkaar brengt.

Persoonlijke aandacht voor cliënten die een re-integratietraject volgen is van essentieel belang voor de mate waarin een klant tevreden is over het bedrijf dat het traject verzorgt. Stichting Blik op Werk heeft in 2006/2007 voor het derde achtereenvolgende jaar een klanttevredenheidsonderzoek laten uitvoeren door Regioplan Beleidsonderzoek onder cliënten van re-integratiebedrijven in Nederland.

In de bouwsector werken relatief weinig mensen met een allochtone herkomst. Gezien de grote bouwproductie en krappe arbeidsmarkt vormen Nederlanders van allochtone afkomst juist een interessante bron van werknemers. Regioplan onderzocht voor de sociale partners in de bouw hoe het komt dat weinig allochtonen in de bouwsector werken en hoe dat mogelijk kan worden verbeterd. In de eerste plaats kiezen allochtonen niet voor een opleiding in de bouw door onbekendheid of negatieve associaties met de sector. Voorts ontbreekt het bouwbedrijven dikwijls aan personeels- of diverstiteitsbeleid waardoor allochtone werkzoekenden en autochtone werkgevers elkaar niet vinden. Tot slot worden allochtonen die toch aan de slag gaan in de bouw niet altijd goed ontvangen. (Onbewuste) discriminatie speelt hierbij een rol, voornamelijk door het principe ‘onbekend maakt onbemind’. Oplossingen ter doorbreking van dit patroon moeten onder meer worden gezocht in het verbeteren van het ‘bouwimago’, het ontwikkelen van duurzaam personeels- en diversiteitsbeleid, een betere begeleiding van allochtone nieuwkomers op de bouwplaats en tot slot het coachen van leidinggevenden in het leren omgaan met een cultureel diverse bouwplaats.

Voor de derde keer op een rij had een groot deel van de gemeenten in 2006 een
fors overschot op het reïntegratiebudget (het w-deel). Bram Berkhout en Luuk
Mallee lichten in dit essay de oorzaken van de (structurele) onderbenutting van het
werkbudget toe. Wat zijn handvatten voor managers van sociale diensten om de
benutting van het werkbudget te vergroten en tegelijkertijd reïntegratie effectiever
te maken?

Wat is de waarde van een bestuur van een sportclub? Wat is de waarde van activiteiten van een vrijwilliger die zich inzet voor ouderen? Het moge duidelijk zijn dat deze waarden niet gemakkelijk zijn te duiden, laat staan in geld uit te drukken. Toch kan het in sommige gevallen nuttig zijn om de waarde van vrijwillige inzet in kaart te brengen. Inmiddels worden her en der diverse instrumenten toegepast waarmee de betekenis van vrijwilligerswerk kan worden gemeten. Dat meten roept echter vragen op. Welke instrumenten meten nu eigenlijk welk soort waarde? En is dat wel de waarde die men wil meten? Voor het ministerie van VWS heeft Regioplan Beleidsonderzoek in kaart gebracht wat de behoefte is aan het meten van de waarde van vrijwillige inzet en hoe een meetinstrument er dan uit zou moeten zien.

Uit interviews met circa 300 bijstandscliënten blijkt dat men in het algemeen
tevreden is over de WWB. Men is blij met het bestaan van de bijstandswet en
denkt te krijgen waar men recht op heeft.

In de gemeente Haarlemmermeer werken zo’n 125.000 personen, waarvan zo’n 62.000 op de luchthaven Schiphol en 63.000 in de woonkernen van de gemeente. Dit levert dagelijks een vervoersstroom van werknemers die zich van en naar hun werk bewegen met het openbaar vervoer, de auto, de motor, de fiets of lopend. De gemeente Haarlemmermeer wil de omvang en het globale karakter van deze vervoersstromen in kaart brengen en heeft daartoe Regioplan Beleidsonderzoek gevraagd een onderzoek naar het woon-werkverkeer uit te voeren. Regioplan heeft derhalve onder 3740 werkgevers in de gemeente Haarlemmermeer een enquête uitgezet. De resultaten van dit onderzoek zijn niet openbaar.

Uit cijfers van UWV blijkt dat vangnetters oververtegenwoordigd zijn onder de werknemers die een beroep doen op de WIA. Een deel van de WIA-claims van vangnetters wordt afgewezen. Hoe vergaat het deze groep na de WIA-beoordeling?

Hoe staat het met de functiedifferentiatie in het primair onderwijs? Welke mogelijkheden en belemmeringen zijn er en wat is de motivatie om al dan niet gebruik te maken van functiedifferentiatie? Wordt gebruikgemaakt van het nieuwe functiewaarderingssysteem van FUWA-PO en kunnen werkgevers goed uit de voeten met dit instrument? Dat zijn globaal de hoofdvragen van het verkennende kwalitatieve onderzoek dat Regioplan Beleidsonderzoek in opdracht van het SBO heeft uitgevoerd.

Uit een onderzoek naar zwart werk in Europa blijken niet de verwachte landen als Italië of Bulgarije, maar juist de gereguleerde economieën van Denemarken, Nederland en Zweden het meeste zwart werk te tellen. Moeten wij als Nederlanders ons nu aangesproken voelen, als kampioenen zwart werk?